Paper Moon’dan sevgilerle…
Haftalardır milleti “salak” yerine koyan fenerbahçe medyası ve çapulcu tahifesi, sporun idari kısmını en rezilinden icra ederken, gün geldi çattı ve yüzleşmekten kaçtıkları korkuları hortladı. Evet korkunun göbek adı Beşiktaş’tı.
Bir haftadır sürekli olarak, Beşiktaş’ın son maçında yapılan hakem hataları, Federasyon Başkanı ile Demirören arasındaki akrabağlık bağları derken, koca koca adamlar kaynanalar evindeki Semra Hanım’dan beter oldular.
Üstelik 7 yıllık federesyon geçmişinde, Ulusoy ile akrabalığı bulunan Demirören yönetimine Beşiktaş’a 1 şampiyonluk düşerken, fenerbahçeye 3 şampiyonluk düşmesi de düşünülmesi elzem bir hadise değil midir ?
Gelgelelim, alçak bir iletişim stratejisi ile rakibi ve hakemi baskı altına almaya çalışan fenerbahçe yönetimi, an itibari ile kendi kazdığı kuyunun dibindeki foseptik ile iştigal olmakta. Kendilerine bu yeni branşta başarılar diliyorum..
Şimdi önümüzde birisi lig, diğeri de kupa maçının rövanşı olan 2 müsabaka daha var. Bakalım kuyunun suyu kanaryayı temizlemeye yetecek mi ? Yoksa ben burada gene aynı tas aynı hamam demeye devam mı edeceğim ?
Öte yandan, kurumsal sapkınlık fenerbahçe için kalıcı bir tutum haline gelmişken, fenerbahçe yönetimine Beşiktaş İnönü Stadyumu girişinde takdim edilen beyaz çiçekler, Aziz Yıldırım ve kadrosunun bünyesinde bulunan karanlık tarafı biraz aydınlatmıştır umarım.
Benzer Yazılar
Covid Günleri Okumaları →
Penti ile Yeni Bir Yolculuk Başlıyor →
15 Temmuz ve Medya Politiği – Giriş →
One Response to Paper Moon’dan sevgilerle…