#çArşı ‘nın yolu..
Eylül geldi…
Bazı çevrelerin beklediÄŸinin aksine, sabote edilen “1 Eylül Dünya Barış Günü” kutlamaları dışında -süregelen diÄŸer toplumsal olayları saymazsak tabi- henüz yurt çapında bir infial gerçekleÅŸmiÅŸ deÄŸil. Sanıyorum, kapıda bekleyen Suriye savaşı ve dalgalı “bulutlu” döviz kurunun bunda etkisi büyük.
Velhasıl, statlarımızda durum farklı..
“Tribünlerden siyaseti uzak tutma” siyaseti tüm hızıyla devam ediyor. Son günlerde, çArşı’nın Gezi sürecinde aldığı tavrın karşıtlığına bürünerek maddi/manevi çıkar üretmeye çalışan bir çok oluÅŸum duyuyoruz. Bunlardan en çok ses getireni ve şüphesiz en destekleneni “siyaseti evinde yap, burda herÅŸey traÅŸ, tek gerçek BeÅŸiktaÅŸ” diyen 1453 Kartalları. Bu söylem size darbe dönemlerinden tanıdık geliyordur herhalde..
Yine de ben bu oluşumun çok masumane bir tavır olduğunu ümit ediyorum. Kimseyi zan altında bırakmak istemem. Velhasıl, tribünde siyaset istemeyen bir güruh varsa, onlara ilk olarak şu soruyu sormak gerekir:
- Bu tavrı bir sancak altında toplanmak yerine, tribünü kutuplaştırma emaresi göstermeyecek bir şekilde yapmak mümkün değil miydi?
- Tribünde siyaset istememek de aslen siyasi bir tavır değil midir?
Ve en önemli soru.. Zaten yurt sathında herkesin ötekileştirildiği ve kutuplara itildiği bir atmosferde, birlik beraberlik ve kardeşliği ile bugünlere kadar gelebilmiş çArşı içinde buna ne gerek var?
Tribün her zaman için bünyesinde bir çok farklı görüşü aynı bayrak altında toplamış, kendi içinde savaşını vermiÅŸ ve kazanan her daim çArşı’nın önderliÄŸinde, BeÅŸiktaÅŸ olmuÅŸtur. Bu gerçek 30 yılı aÅŸan ve uÄŸruna canlar verilen bir öğreti deÄŸil mi?
Ben içinde bulunduğumuz durumun, mevcut siyasi konjonktürde, bazı çevrelerin yaratmak isteyeceği manipülatif haraketlere çok açık olduğunu düşünüyorum. Çünkü siyasi erkin, toplumun en kılcal damarlarında dahi nüfus etme eğiliminin ne kadar agresifleştiğini görüyoruz.
Bugün baÅŸbakan bile, kendisi ile ilgili bir belgeselde, tuttuÄŸu takım sorulduÄŸunda; “son olaylar bizi soÄŸuttu” diyebiliyorsa kimse kimseyi “tribünde siyaset istemiyoruz” söylemi ile yermeye çalışmasın.
Ben inanıyorum ki BeÅŸiktaÅŸ’a gönül veren taraftar eÄŸer bir yol seçecekse kendisine en “yakışan” yolu seçecektir. Ve siyaset, “insanın” olduÄŸu her yerde olmaya devam edecektir.
İyi gününde, kötü gününde, sapına kadar.