Efes One Minut Festival !

Kölelik kimi insanlara bir mal olarak sahip olunan, ileri derecede bir eşitsizlik biçimidir. Köle sahipliğinin yasal koşulları, değişik toplumlar arasında farklılıklar göstermektedir. Türkiye’de ise son olarak Efes One Love Festivali Basın bülteninde görülmüştür…

Kısaca özetmek gerekirse;

“Festival alanında bulunan etkinlik maratonunu başarıyla tamamlayan festivalciler için ‘Hayati’ ler alanda olacak. Maratonu başarıyla tamamlamış festivalciler ödül olarak kazandıkları biletleri sırada olan Hayati’ye verip tuvalet, yemek ve içecek sırası beklemeyecekler. Aynı bileti sahneyi izlemekte zorluk çekenler Hayati’nin omzunda konseri izleyebilmek için kullanacaklar.”

Mevsimlik işçilerden sonra, efes sayesinde hayatımıza festivallik köle kavramı da girdi. ben halen şaka olduğunu, çıkıp bizle dalga geçtiklerini ilan ederler diye bekliyorum.

O kadar sinirliyim ki, bu fikri bulan meslektaşıma da onaylayan yetkileye de kafam girsin. Keşke bu kadarla kalsa. Şimdi bunu savunan salaklar da çıkar. Orada çalışacak olan “hayati” bunu kabul ettikten sonra, sana bok yemek düşer diyenler de olacak… Ben asıl onlara nasıl tahammül edeceğim, onu hiç bilmiyorum işte !

Nihayetinde Efes Pilsen hayati bir hata yapmıştır demek isterdim ama, bu bir hata değil, düpedüz pervasızlık, hayvanlıktır !

Comments (1)

  • yicitsays:

    10 Haziran 2010 at 20:48

    kafan güzel.. festivaldesin, böyle bir anda insanları omuzlarında taşıyan bir ekip görüyorsun, şaşırırsın tabi, eğlenirsinde..

    ama bunu bu şekilde lanse etmek başlı başına bir hata. biz buluttan nem kapan bir milletiz.

    mpr’dır, pozitif’tir bunu hangi akla hizmet bültene sokar da çok matah bir iş miş gibi duyurur? Bunu hiç anlamam işte. Ben herkesin benim duyduğum kaygıyı duymasını beklemiyorum.

    Ben başka bir motivasyonla celalleniyorum. Kimileri işçi ile köleyi ayırt edemiyor diye hayıflanıyorum. Tahammül edemediğim sosyal adaletsizliğin, içselleştirilip bir de ürün ve promosyon olarak satılmasını hazmedemiyorum, ben böyle bir eğlence kültürünü istemiyorum, buna tepki duyuyorum. Ben de çok çalıştım festivallerde.

    Ama aşağılanmadım. İnsanların eğlenmesine aracı olan organizasyonun üstlendiği görevlerde yer aldım, ama asla müşterinin kölesi, sahip olduğu bir oyuncak olmadım. Olunur mu ya? Ben yurt dışında bir festivalde de olsa, Türkiye’de de olsa, böyle bir yaklaşımın karşısındayım!

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Press ESC to close