Konumuz Mavi Jeans ve ‘Burası İstanbul Kampanyası‘ FriendFeed’de uzun uzadıya tartışmaya devam ettiğimiz bu konu öylesine akıcı bir üslup ve şimdiye kadar (72 yorum) düzeyli ki tadından yenmez. Siz de buyrun katılın.
Üşenenler için Friendfeed’de paylaştığım görüşlerimi buraya da yazıyorum.
Ben marka stratejisini “malesef” doğru buluyorum; kendini ifade etme biçimi olarak sadece şekil şemal üreten ve dış görünüm müptelası olan gençliğe, “ali taran makyavelizmi” bunlar bundan anlıyor abi mesajını doğrudan iletiyor. Öte yandan reklam markaya olan sadakati mazide, hatta ergenliğinde kalmış bir tüketici olarak, bir daha asla mağazadan içeri girmemem gerektiğini hissettirdi. Şayet ben hedef kitle isem bu kadar yavan bir söylem ancak beni koşarak kaçmaya ikna edebilir.
Çok da karından konuşmak istemiyorum. Sadece bu marka vaadini başarılı bulsam da; beni satın almaya teşvik etmediğini söylüyorum. Mavi İstanbul’u benden daha çok sahiplenebilir mi ?
Keza; “ulan salak, ben doğma büyüme istanbul çocuğuyum, sana mı soracağım” hissiyatı hiç mi uyanmamıştır belirli bir yaş üstünde ? Kreasyonlarında İstanbul teması işlemek ile, istanbulu markanın vaadi haline getirmenin ayrı olduğu kanısındayım. Reklamdaki yanlış da budur.
Reklamın okumasına gelince;
Burada farkındaysanız, gençler üzerinden gösterilen özgürlük teması İstanbul ile bütünleştiriliyor. Doğal olarak muhafazakar veya tutucu ebevynler ise Anadoluyu simgeliyor.
Reklam bu göstergeleri aracılığı ile bize gençlerin kendi özgürlüğünü yalnızca İstanbul’da yansıtabileceğini söylüyor. Benim zihinimdeki algıda Türk genci belki de bu kadar pısırık, köşeye sinmiş, bastırılmış ve dışa vurmak için bir bahane bekleyen bir hal ve tavırda değil.
Üstelik, her yaptığına burası İstanbul diye mazeret üretmek, bana demokrasilerde çarenin tükenmediği, her türlü katakullinin iş görüldüğü, “ee babuş burası tükiye” söylemini hatırlattı.
Zaten gavur Gilette’e de “Burası Türkiye, Yok Öyle” diyen Ali Taran değil miydi ?
Konuyla İlgili : http://sozluk.sourtimes.org/show.asp?id=16878629