2007 1 Mayıs’ını anlatırken şöyle başlamışım yazmaya : Kadıköy: Polis yok, olay yok. Taksim: Polis çok, insaniyet yok.. Bugün bunun ne kadar doğru bir saptama olduğunu anladım. Sabahın erken saatlerinde Taksim Meydanı’na doğru yürümek için Şişli’deydim ve Şişli’den Taksim Meydanı’na kadar kontrol noktası dışında bir tane bile üniformalı polis memuru görmedim çünkü polis ilk defa olması gereken yerde, arka sokaklarda ve çemberin dışında, tek tük de çatılarda konuçlanarak asli görevi yapmaktaydı.
Yıllardır kavgasını verdiğimiz Taksim Meydanı ise Türk-İş, Hak-iş, Disk, Memur-Sen, Kamu-Sen ve Kesk’in kontrolünde tam bir şenlik havasındaydı. Evet, bayram değil, şenlik diyorum çünkü herşeyin bu kadar iyi ve şaşırtıcı bir şekilde rahat olmasından mütevellit alana giren herkesin suratında bir şaşkınlık vardı. Doğal olarak bu şaşkınlık insanların davranışlarına da yansıdı. Beklenenin aksine şarkılar ve türküler o kadar coşkuyla söylenemedi, yüksek nidalı sloganlar atılmadı. Muhtemelen gelen herkes meydanı izlemekten, olan biteni anlamaya çalışmaktan, 33 yıl önce olanları düşünmekten bağırmaya fırsat bulamadı. İşte tam da bu noktada, tertip komitesinin sazı eline alması gerektiğini düşünürken gördük ki, aynı şaşkınlığı onlar da yaşıyorlar 🙂
Nasıl yaşanmasın ki? Daha iki sene önce sabah karşı Disk binası basılmış, içeri gaz bombaları atılmış, meydana yürümek isteyen emekçiler coplanmış, medyaya sansur uygulanmış ve canlı yayın görüntüsü alınması engellenmiş, muhabirler darp edilmiş, koca Taksim Meydanı ise işgal altındaki bir meydan görünümüne bürünmüştü. Açıkcası benim aklımda da hep o görütüler vardı.
Gelgelelim korteje bambaşka bir hava hakimdi. Herkes taşıdığı pankartlarla, halaylarla, şarkılar ve türkülerle kendini ve sorunlarını ifade etti. Ne karışan vardı, ne de birbirine kış diyen. Kemalisti, Sosyalisti, Anarşisti, Devrimcisi, Eşcinseli, Medyatiği, Sosyetiği, Öğrencisi, Beşiktaşlısı, Galatasaraylısı, Fenerbahçelisi herkes bir aradaydı. Herkesin sorunu ve görüşü dile geldi. Herkese bu imkan tanındığı ve kimseye ayrılacalık yapılmadığı 1 Mayıs kutlamalarına gölge düşmedi.
Umarım 2011 1 Mayıs’ı gene bu güzel görüntüler ve hoşgörü içerisinde daha da coşkuyla kutlarız.
Neymiş?
Demek ki oluyormuş..
Çektiğim fotoğraflar için tıklayınız
Bir yanıt yazın