Bu sefer de oturdum,
kurşun kalemle edebiyatı değil,
esneyen duygular ile geceleri düğüm olan
boğazımı dile getirmek istedim.
E paylaşmadıktan sonra tüm bu efkar neye çare ?
Alkol, Sigara, Gece ve Pencere..
İçeri ışık girse ne farkedecek şimdi,
ertesi gün unuttuğunu unutarak
aynı geceyi tekrarladıkdan sonra hele
Sabit kalan, üstün körü geçilmek istenen
ama hep orada duran acılar.
Bunları biri duymadığında ne ifade ediyor ki zaman ?
Hele duymak istediklerimden uzak olunca..
Acaba kaç yazar daha kaldı şimdi
baş parmağı ile avuç içi ağrıyan.
Kurşun kalem gibi acıyla yontulan.
Comments (4)
cemsays:
22 Nisan 2007 at 18:27yenge kim?
tamam bu siteye ters ama merak işte
Yicitsays:
22 Nisan 2007 at 18:45😀
ulucsays:
24 Nisan 2007 at 19:12edebi pezevenk seni 😀
Bende sana bi şiir yazcam
insan olsan zamanında lego gemimi parçalamazdın
ben sana güvendim ama sen parçaladın
nasıl kıydın ulan lego gemime[/b]
ah be yiğitim , yapılırmı bu bana
Mervesays:
24 Nisan 2007 at 20:46oi va voi! olmuşsun sen yiğit.Oy ki ne oy.. =)