Bir önceki yazımı “Eskiden örgütlenmek kolay, iletişmek zordu. Şimdi ikisi de kolay ama, biz böyle mutluyuz.” diyerek bitirmiştim.
Dün “İnternetime Dokunma!” yürüyüşünde gördüm ki mutsuz olanların sayısı bir hayli fazla.
Fakat bu fazlalık halen örgütsüz.
Görsel: Onur Cengiz (via Haber Sol)
Aslen örgütlenmek, demokrasilerde ortak bilincin yönetim üzerinde baskı grubu oluşturarak, meşru zeminde ülke yönetimine etki edebilmesini sağlamak demektir. Sokaklara dökülerek sesi yükseltmek, bu işin sadece tek bir boyutudur.
Bu yüzden bu işin geniş bir alanda ele alınması ve önünün açılması lazım. Dernekler, sendikalar, meslek örgütleri, vakıflar, siyasi partiler ile birlikte çalışılması; sivil toplum örgütlerinin işe dahil edilmesi lazım.
Ancak o vakit “yürüdük geldik” söyleminin ötesine geçebilir, geleneksel medyanın bizleri kale almasını sağlayabiliriz.
Bir yanıt yazın