Bugün (nihayet!) malum derbinin sonucu belli olmuş olacak. Yazık ki bu yazı, maç başlamadan bitmek zorunda olduğu için sonuç bilinmeden yazılıyor. Fakat aslına bakarsanız bu yazı, derbinin sonucunu da pek umursamıyor. Zira bu yazarın kalbindeki şampiyon evvelden beri belli. Ta 2003’ten beri şahsımın şampiyonu Beşiktaş Çarşı! Irak’ın işgalinden önce tribünlerde “Çarşı Savaşa Karşı” pankartı açarak kalbimi çalan Çarşı grubu, Irak işgalinin üçüncü yıldönümünde de savaş karşıtı Kadıköy’deki eylemcilerini yalnız bırakmayarak tavırlarını sloganlara taşıdı: “Beşiktaş Çarşı savaşa karşı!” Bununla yetinmeyen kahraman Çarşı, birkaç hafta önce de “Çarşı nükleer santrala da karşı!” pankartıyla kendini tribünlerde göstererek şahsımın nazarında fena halde sükse yaptı. Bu sebepten Fenerbahçe- Beşiktaş arasında yaşanan son marş anlaşmazlığı olayıyla ilgili görüş bildirmek gerekti. “İnanın çocuklar!” Nâzım Hikmet’in dizeleri üzerine Edip Akbayram’ın müziğiyle söylenen “Güzel günler göreceğiz çocuklar/ Güneşli günler” tribün marşı, Sarı-Lacivertliler ile Çarşı grubu arasında paylaşılamıyordu birkaç gündür. Şiir-şarkı şöyle: “Çocuklar/ İnanın çocuklar/ Güzel günler göreceğiz/ Güneşli günler…” Nihayet önceki gün Beşiktaş’ın Forza dergisinin yıllar önceki sayısının kapağında şiirin dizelerinin yayımlanmış olduğu görüldü de anlaşmazlık sona erdi, marş Çarşı grubuna iade edildi. Nâzım’ı Çarşı getirir! Bütün bunlar olurken, televizyon bu haberleri verirken tribünleri gösterdi. Yüzlerce insan Nâzım’ın dizelerini deli gibi bağırıyordu. Aklıma geldi, acaba Nâzım Hikmet bir gün yazdığı dizelerin tribünlerde bunca insan tarafından bağırılacağını biliyor muydu? Bir de şu var… 80 öncesinde, annem ve annem yaşındakiler anlatır hep, futbol tribünlerine bakıp devrimci gençler düşünürlermiş: “Arkadaş şunları bi örgütlesek devrim yarın olur mu acaba?” Ben de tribünlere baktım ve düşündüm: Çarşı örgütlense Nâzım’ın mezarı Türkiye’ye gelir mi acaba? Başına bir de çınar demişti, yıllar önce, olur mu Çarşı bağırsa?
Ece Temelkuran, Milliyet