Bu sene 1 Mayıs sabahına uyandığımda, içimde garip bir his vardı. Zira geçen sene ilk defa Taksim’de izinli olarak düzenlenen ve olaysız geçen 1 Mayıs’ta herkesin yaşadığı şaşkınlığın bu sene de topluluğun geneline hakim olup olmayacağını ve seçim öncesi meydanın nasıl bir havaya bürüneceğini çok merak ediyordum.
Sendika, emek ve işçi gibi kavramların yeniden tanımlanması gibi tartışmalar bir yana dursun, 1 Mayıs bu sene geçen seneden biraz daha iyi bir organizasyon ile gerçekten bir bayram gibi kutlandı.
Ne yalan söyleyeyim, bibergazı, panzer, polis copu olmadı mı şaşırıyor insan. Geçen sene de onca yıl sonra yaşanan heyacanın nedeni buydu. Herhalde daha önceleri Çağlayan’da ve Kadıköy’de kutlanan 1 Mayıs’lardan, Taksim’deki izinsiz gösterilerden alışılagelen bir piskoz olsa gerek bu.
Ben 2006’dan beri 1 Mayıs’a Çarşı ile birlikte katılıyorum. Çünkü doğduğumdan beri içinde olduğum bu güruhu, onca sol fraksiyon varken, kendimi en doğru şekilde ifade edebildiğim yer olarak tanımlıyorum.
Gelelim yürüyüşe 🙂 Bu sene kortej bir hayli dağınık ve kalabalıktı. Yaklaşık olarak 1000 + kişi civarındaydık. Tribün liderlerinden oluşan tertip komitesi ve biraz da işi bilen eş dost sayesinde düzeni sağladık. Elbette bu düzen sol geleneğin alışkın olduğu yürüyüş düzeninden biraz farklıydı 🙂
Pankartlar, meşaleler ve tezahüratlar eşliğinde meydana zıplayarak giren bir kortej, belkide tarihte ilk defa görülmüştür. Kopan gürültü görülmeye değerdi doğrusu!
Aşağıda atılan sloganlar yer almakta.
“Gücüne güç katmaya geldik, alnında ter olmaya geldik, emekçi seninle yürümeye geldik.”
“Şifre versene, şifre versene, cemaat bize, şifre versene.”
“Taraftar çıldırdı biber gazi istiyor”
“Meclis yıkılsın, halı saha yapılsın”
“Çarşı meydanda, emekçinin yayında”
“Kahrolsun sporda şiddet yasası”
“Alkolden ÖTK Kaldırılsın”
“Faşizme inat, Kardeşimsin Hrant”
“Zıpla, zıpla, zıplamayan Faşittir!”
” Taksim kayıyor, Taksim kayıyor, AKP sana Taksim kayıyor”
“Emniyet uyuma, bibergazı sıksana”
(Meydana Girerken Kalabalığa) – Siyah!
(Kalabalık) – Beyaz!