Lozan..

Dün İstanbul Devlet Tiyatroları Şişli Cevahir Sahnesinde Memet Baydur’un yazdığı ve Mahmut Gökgöz’ün yönettiği Lozan’ı izledim.

Aslında oyun başlamadan önce kafamda bir dolu düşünce, hatta ön yargı vardı. “Bakalım ne kadar kemalist bir metin yazmışlar” ve”umarım gereksiz yere uzatılmış bir kahramanlık destanı çıkmaz karşıma” türevi kaygılardan ibaretti bu ön yargılar.

Fakat, oyun başlar başlamaz tüm ön yargılarım “tarih” oldu.

Hayatı boyunca sadece emir alıp emir vererek yaşamış olan İsmet Paşa’nın, Lozan’da işgalci devlet diplomatlarına karşı verdiği psikolojik savaşı o kadar güzel anlatmışlar ki; kendimi gerçekten tarihten bir sahnenin içerisinde, mütarekeye tanıklık ediyormuş gibi hissettim.

Üstelik oyunda verilen mesajlar da çok net ve dozunda…

Bağımsızlık, emperyalizm, sömürgecilik, savaş ve barış gibi kavramlar, Kurtuluş Savaşını kazanmış ama bunu itilaf devleterine kabul ettirmeye çalışan Türkiye’nin gözünden, Mustafa Kemal ve İsmet Paşa’nın dünya görüşü ile aktarılıyor.

Oyunda en çok neyi beğendiniz diye soracak olursanız, Şahin Çelik’in canlandırdığı eğlenceli Sovyet delegesi Çiçerin’in verdiği mesajları derim…

Son olarak; özellikle tarihe ilgi duyan herkes gidip izlesin demek isterim ama uyarmadı demeyin, oyunda bol bol tütün tüketiliyor…

Kimi zihinlere olduğu kadar, sağlığa da zararlı yani !